Onverwachts afscheid op stage

Hallo allemaal,

Ik heb al een tijdje niks meer geschreven, dus bij deze weer een nieuw verslag.

Op stage gaat het voor Gambiaanse begrippen prima. Twee weken geleden kregen we in een keer te horen dat iedereen, op de mensen met een kantoorbaan na, weg zou gaan voor een aantal weken om trainingen te gaan geven in het bouwen van openbare toiletten. De dag dat we dat te horen kregen bleek in een keer onze laatste stagedag te zijn, doordat onze collega’s langer weg gaan dan wij hier blijven. Dus heel onverwachts in een keer afscheid moeten nemen van iedereen en nog even heel hard gewerkt om toch nog iets van ons project te kunnen overdragen.

Ik weet niet of ik eigenlijk al iets verteld heb over ons project, maar we zijn bezig met een nieuw product maken van de zakjes waar het water uit gedronken wordt. De plastic waterzakjes zijn een heel groot probleem in Gambia, want afval gooi je hier gewoon van je af en de hele dag door wordt er water gedronken, dus waterzakjes zijn er genoeg. Ik ken geen enkele plek waar geen waterzakjes te vinden zijn op de straat of in de berm. Yannick en ik hadden daarom ook het goede idee om een nieuw product te gaan maken van dit afvalmateriaal. We hebben inmiddels al veel verschillende ideeën gehad en veel moeten testen en leren, maar uiteindelijk zijn we uitgekomen op een mandje. Het klinkt heel simpel en dat is het ook, maar het is heel makkelijk te maken van de waterzakjes en wat ijzerdraad. Iedereen die het ziet wil ook heel graag leren hoe je zo’n mandje maakt, dus daar gaan we de laatste weken mee bezig. Echt heel leuk om te zien hoe enthousiast mensen worden van zoiets simpels. Hoe meer mensen er getraind kunnen worden, hoe beter! We hebben expres gekozen voor een ‘makkelijk’ product omdat het hier fatsoenlijk te maken moet kunnen zijn zonder dat men allemaal extra materialen en gereedschap moet aanschaffen, waardoor zo veel mogelijk mensen kunnen produceren.

Daarnaast doen we ook heel veel andere dingen. Je wordt hier door iedereen altijd overal voor uitgenodigd, wat echt heel leuk is. Een tijdje geleden, ik denk al wel twee maanden, was ik uitgenodigd om naar een batik tie en dye center te komen. Onlangs had ik eindelijk de tijd om er langs te gaan. Yannick en ik kregen een korte rondleiding en uitleg over wat ze daar allemaal doen en later mochten we zelf ook nog stof gaan weven. Die dag erna zijn we aan het einde van de middag naar een bee farm geweest om ons in van die mooie groene, hele warme pakken te hijsen en aan het begin van de avond wat bijenkasten open te maken. Wanneer zo’n kast opengaat komen er echt veel bijen uit die allemaal om je heen en tegen je aan beginnen te vliegen. Heel bijzondere ervaring! Op woensdag zijn we gaan leren hoe ze hier mandjes vlechten van palmbladeren. Echt leuk dat je hier altijd alles maar gewoon zelf mag gaan proberen als je het vraagt, alles valt te leren hier.

Er gebeurt hier zoveel dat ik niet eens meer weet wat ik al wel of nog niet verteld heb en wat ik intussen allemaal ook al weer vergeten ben. Misschien is het nog wel even leuk om jullie te vertellen dat ik met kerst op het strand gelegen heb in het zonnetje. Lekker he! Met oud en nieuw zitten we met z’n allen in een hotel in het toeristengebied, er schijnt veel vuurwerk te zijn en uitgaan kan daar ook prima. Nog maar een paar dagen en ik weet of het waar is.. Morgen eerst nog ‘even’ Georgetown onveilig maken!

Groetjes!