Wat alledaagse dingetjes
Door: Susan
Blijf op de hoogte en volg Susan
23 November 2013 | Gambia, Brikama
Hallo allemaal,
Hierbij weer een update van mijn leven in Gambia. Ik zal deze keer wat vertellen over hoe het alledaagse leven hier is. Het meeste is hier al behoorlijk gewoon en vertrouwd geworden en ik kijk bijna nergens meer van op. Zelfs de spinnen laat ik niet allemaal meer weghalen door Ingrid, alleen de hele grote nog. Het weer is helaas wel wat kouder geworden, ook hier merk je wel verschil tussen de zomer en winter. Waarschijnlijk geloven jullie het niet, maar het is hier ook koud en bewolkt geweest. Natuurlijk niet zo koud als bij jullie, koud is hier nog steeds in de 20 graden, dus eigenlijk mag ik helemaal niet klagen. Ik heb er vooral moeite mee ’s ochtends als ik wil douchen. Onze douche zit buiten het huis, er zit geen deur in waardoor het waait in de badkamer en we hebben alleen maar koud water. Niet heel prettig, maar je wordt er wel wakker van. Na het ontbijt met een kopje thee, als er tenminste stroom is, vertrek ik naar stage om daar eerst een uurtje op een bankje te gaan zitten niks doen. Ook dat hoort er bij. Ik heb het nog steeds erg naar mijn zin op stage, waarbij ik helaas af en toe ook wel cultuurverschillen merk die ik niet zo kan waarderen. Geld en vertrouwen blijkt hier nogal een groot probleem te zijn en dat vind ik best lastig om mee om te gaan. Ik moet echt leren om het los te laten.
Twee dagen in de week zijn Yannick en ik bezig aan ons eigen project en de overige twee dagen werken we mee met het department. De laatste keer vertelde ik jullie dat we naast ons eigen project ook bezig waren geweest met een excursie op te zetten voor de jongens in de pottery. We hebben laatst een try out gedaan met Nederlandse basisschoolleraren die een week in Gambia verbleven. Het was interessant en leerzaam voor zowel de jongens als ons. Na de workshop hebben we met de jongens gesproken over wat er verbeterd kan worden en hoe ze het zelf graag zouden zien. Ze waarderen het erg dat we ze proberen te helpen en dat geeft een fijn gevoel.
Meestal gaan we rond een uurtje of 5 weg van stage. 5 Uur is de tijd dat men gaat bidden en meestal gebeurt er daarna niks meer, dus Yannick en ik vinden het dan ook wel mooi geweest. Aan het einde van de dag eten we allemaal samen en bespreken even kort hoe iedereen zijn dag was. Gevarieerd eten is hier niet makkelijk omdat er heel weinig te koop is op de markt in Brikama, maar het gaat steeds beter nu we ontdekt hebben dat er een iets grotere supermarkt zit in Senegambia. Koken doen we op een elektrisch fornuis, waarvan nog maar 1 pit het doet en daarnaast hebben we buiten nog een houtskooldingetje staan wat een eeuwigheid duurt om aan te krijgen. Maar tijd hebben we hier gelukkig wel en geduld hebben we hier vanzelf gekregen.
Elke week komt er een wasvrouw langs om de was van Ingrid, Mirjam en mij op te halen. Als excuus gebruik ik natuurlijk dat we hier de lokale mensen ook financieel wat moeten steunen. Het is ook niet dat ik mijn eigen was niet wil doen, maar ik kan mijn kleren niet zo goed schoon krijgen als ik zou willen. Een aantal van mijn kledingstukken zijn er helaas niet bepaald beter op geworden door de wasvrouw, ik geloof niet dat die gemaakt waren voor afrikaanse handwas, maar ondanks dat is het best wel fijn en luxe dat ik niet zelf hoef te wassen.
Voor de rest gaat het leven hier op een rustige manier lekker zijn gangetje. Nu genoeg over mij, ik ben ook wel benieuwd hoe het bij jullie is!
Groetjes,
Sally
Hierbij weer een update van mijn leven in Gambia. Ik zal deze keer wat vertellen over hoe het alledaagse leven hier is. Het meeste is hier al behoorlijk gewoon en vertrouwd geworden en ik kijk bijna nergens meer van op. Zelfs de spinnen laat ik niet allemaal meer weghalen door Ingrid, alleen de hele grote nog. Het weer is helaas wel wat kouder geworden, ook hier merk je wel verschil tussen de zomer en winter. Waarschijnlijk geloven jullie het niet, maar het is hier ook koud en bewolkt geweest. Natuurlijk niet zo koud als bij jullie, koud is hier nog steeds in de 20 graden, dus eigenlijk mag ik helemaal niet klagen. Ik heb er vooral moeite mee ’s ochtends als ik wil douchen. Onze douche zit buiten het huis, er zit geen deur in waardoor het waait in de badkamer en we hebben alleen maar koud water. Niet heel prettig, maar je wordt er wel wakker van. Na het ontbijt met een kopje thee, als er tenminste stroom is, vertrek ik naar stage om daar eerst een uurtje op een bankje te gaan zitten niks doen. Ook dat hoort er bij. Ik heb het nog steeds erg naar mijn zin op stage, waarbij ik helaas af en toe ook wel cultuurverschillen merk die ik niet zo kan waarderen. Geld en vertrouwen blijkt hier nogal een groot probleem te zijn en dat vind ik best lastig om mee om te gaan. Ik moet echt leren om het los te laten.
Twee dagen in de week zijn Yannick en ik bezig aan ons eigen project en de overige twee dagen werken we mee met het department. De laatste keer vertelde ik jullie dat we naast ons eigen project ook bezig waren geweest met een excursie op te zetten voor de jongens in de pottery. We hebben laatst een try out gedaan met Nederlandse basisschoolleraren die een week in Gambia verbleven. Het was interessant en leerzaam voor zowel de jongens als ons. Na de workshop hebben we met de jongens gesproken over wat er verbeterd kan worden en hoe ze het zelf graag zouden zien. Ze waarderen het erg dat we ze proberen te helpen en dat geeft een fijn gevoel.
Meestal gaan we rond een uurtje of 5 weg van stage. 5 Uur is de tijd dat men gaat bidden en meestal gebeurt er daarna niks meer, dus Yannick en ik vinden het dan ook wel mooi geweest. Aan het einde van de dag eten we allemaal samen en bespreken even kort hoe iedereen zijn dag was. Gevarieerd eten is hier niet makkelijk omdat er heel weinig te koop is op de markt in Brikama, maar het gaat steeds beter nu we ontdekt hebben dat er een iets grotere supermarkt zit in Senegambia. Koken doen we op een elektrisch fornuis, waarvan nog maar 1 pit het doet en daarnaast hebben we buiten nog een houtskooldingetje staan wat een eeuwigheid duurt om aan te krijgen. Maar tijd hebben we hier gelukkig wel en geduld hebben we hier vanzelf gekregen.
Elke week komt er een wasvrouw langs om de was van Ingrid, Mirjam en mij op te halen. Als excuus gebruik ik natuurlijk dat we hier de lokale mensen ook financieel wat moeten steunen. Het is ook niet dat ik mijn eigen was niet wil doen, maar ik kan mijn kleren niet zo goed schoon krijgen als ik zou willen. Een aantal van mijn kledingstukken zijn er helaas niet bepaald beter op geworden door de wasvrouw, ik geloof niet dat die gemaakt waren voor afrikaanse handwas, maar ondanks dat is het best wel fijn en luxe dat ik niet zelf hoef te wassen.
Voor de rest gaat het leven hier op een rustige manier lekker zijn gangetje. Nu genoeg over mij, ik ben ook wel benieuwd hoe het bij jullie is!
Groetjes,
Sally
-
23 November 2013 - 15:59
Wilma:
Hallo Susan
Leuk hoor die reisverslagen, zo te lezen maak je daar veel mee.
Ook leuk dat je vader en moeder die kant op gaan, die zullen het ook wel fijn vinden om jouw daar te zien.
Geniet er maar van, je kunt er straks wel een boek over schrijven.
Liefs van Wilma -
23 November 2013 - 21:37
Ilona:
Hai Susan,
Leuk je reisverslagen te lezen waar je de gang van alledag beschrijft!
Veel plezier daar nog!
Marcel en Ilona -
11 December 2013 - 17:22
Wilma:
Hallo Susan
Hoe is het daar nou, doen ze daar ook een beetje aan de kerst ???
et zal daar wel een andere temperatuur wezen dan hier.
Hier is het koud.
Nog even dan zijn je vader en moeder daar ook, kunnen ze echt zien wat je daar doet.
heel veel liefs en geniet nog even,
Groetjes Wilma
-
12 December 2013 - 19:32
Herman:
Hé Susan,
Je verhalen lees ik met plezier. Het ziet er naar uit, dat je stage daar een iets ander karakter heeft dan je stage bij ons in Zwolle. Ik bedoel ... dat gebed aan het eind van de dag bijvoorbeeld en het tempo waarmee het één en ander plaats vindt. Misschien is het leuk om ons bij te praten als je weer terug ben.... wie weet, wat wij daar van kunnen leren.
Morgen hebben we ons december-uitje ... kijken of ik weer een vorkengevecht met een stagiaire moet aangaan voor het laatste schijfje tomaat ...
pas op jezelf en veel plezier,
Herman -
12 December 2013 - 19:34
Herman:
P.S. kan je wat foto's plaatsen? -
14 December 2013 - 15:59
Susan Ten Hoeve:
Er wordt ook zeker aan kerst gedaan hier Wilma! Als het om vrije dagen gaat dan doen Gambianen overal aan ;) vind ik helemaal niet erg natuurlijk.
Mijn stage hier is echt heel anders dan in Zwolle, en ik kom zeker een keer langs Herman ook om foto's te laten zien. Ik probeer af en toe wel om foto's te plaatsen op deze site, maar het werkt gewoon niet doordat het internet veel te traag is. Ik heb er al wel heel wat op facebook kunnen plaatsen!
En hoe wat het kerst uitje dit jaar?
Groetjes,
Susan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
