Laatste reisverslag
Door: Susan
Blijf op de hoogte en volg Susan
26 Januari 2014 | Nederland, Zwolle
Hallo allemaal,
Inmiddels ben ik al weer thuis, veilig en wel aangekomen afgelopen vrijdagavond. Ik heb erg veel te doen gehad en er is erg veel gebeurt sinds de laatste keer dat ik een verslag heb geplaatst.
Laat ik beginnen bij oud en nieuw, want volgens mij was ik daar gebleven. We hadden een hotelovernachting in het jaliba hotel geboekt, prima kamers met helaas een koude douche. We hadden ons net zo verheugd op een warme douche.. Maar goed, daar was overheen te komen omdat we een mooie avond tegemoet zouden gaan en we hadden al lekker de hele middag bij het zwembad gelegen. ' s avonds zijn we eerst uit eten geweest en daarna de Senegambia strip op gegaan, wat ook echt weer een heel aparte ervaring was. Heel veel locals mogen de straat niet in, dus aan het begin van de straat stonden dranghekken met heel veel agenten en een enorme groep mensen die er allemaal niet in mochten. Wij, als blanken, mochten natuurlijk gewoon doorlopen, wat best wel een gek gevoel gaf en Mamadi en Joseph mochten gelukkig ook mee omdat ze bij ons hoorden. We hebben vuurwerk gekeken op het strand wat al iets voor 12 uur begon, de exacte tijd doet er toch niet toe daar. Daarna zijn we uit geweest tot we (alleen Mirjam en ik waren nog over) konden aanschuiven bij het ontbijtbuffet wat op Gambiaanse tijd 7 uur begon. Om half 9 lagen we eindelijk in bed!
Diezelfde dag ben ik naar het Palm Beach hotel gegaan, met het goede vooruitzicht te kunnen gaan genieten van 10 dagen vakantie! Mijn ouders waren me komen opzoeken, ze waren al voor kerst aangekomen, maar zo lang kon ik helaas geen vrij nemen. Ik heb 10 hele leuke dagen gehad waarin we veel gezien en gedaan hebben. Ik had mijn ouders al eerder Brikama laten zien, toen waren ze naar me toe gekomen met de gele taxi, maar nu konden we gaan reizen met het openbaar vervoer. We hebben in een bushtaxi gezeten waarvan het bankje steeds verder voorover zakte, in eentje waarbij je door de bodem de grond onder je kon zien en we hebben op plekken gestaan waar het heel lang duurde voordat we weg reden of dat we niet weg kwamen omdat er helemaal niks meer reed. Reizen in Gambia met het OV duurt best lang, dus heel veel konden we niet doen op een dag, maar omdat mijn ouders er 3 weken waren hadden we ook geen haast. Er waren nog heel wat dagen over om lekker aan het strand te liggen en te genieten van de zon (om jullie toch nog even jaloers te maken).
Nadat mijn ouders weer vertrokken waren en ik weer in Brikama was, is er iets vervelends gebeurt wat onze laatste twee weken wel wat minder leuk heeft gemaakt. Op zaterdag nacht is er iemand over onze muur geklommen en binnengekomen via de achterdeur op het moment dat wij sliepen. Er zijn heel wat spullen gestolen van Mirjam en mij. Helaas zat ook mijn laptop daarbij, waardoor ik zo goed als alles van 3,5 jaar studie kwijt ben. Diezelfde dag gelijk aangifte gaan doen op het politiebureau. Dat kunnen we ook weer bij onze ervaringen optellen, want bijzonder was het wel. Het politiebureau zag er heel vervallen uit, van de meeste agenten wisten we waarschijnlijk niet eens dat het agenten waren omdat ze niet in uniform liepen en half lagen te slapen achter de balie. Achter het politiebureau stonden ook allemaal bushtaxis, een koe en andere rommel. Aan de rechter kant zat een gangetje met traliedeuren waar tussen wat mensen opgesloten zaten, het was gewoon een grote chaos. Het meest opmerkelijke vond ik wel dat we het vervoer voor de agenten moesten regelen die bij ons thuis wouden kijken naar de inbraaksporen. Gelukkig waren we met onze buurman, die een eigen auto heeft, dus met z'n vieren op de achterbank gepropt en weer op huis aan. Nadat de agenten wat rondgedwaald hadden in ons huis en wij voor de honderdste keer opgeschreven hadden wat er allemaal weg was, konden er we terug naar het politiebureau om de aangifte af te ronden. Onze buurman was in de auto ook gewoon aan het bellen, terwijl dat verboden is. Ik vind dat wel lef hebben met twee agenten bij je in de auto. Op het politiebureau is vervolgens een verklaring opgesteld en konden we naar huis om eindelijk te ontbijten om iets van half 3 's middags. Daarna werd onze deur nog meegenomen om het slot te vervangen, want er waren ook sleutels gestolen. Ze tillen gewoon de hele deur er uit en brengen hem dan naar iemand die er even een nieuw slot aan vast last. Gelukkig waren er maar twee pogingen nodig om slot er goed aan te krijgen en konden we die avond in ieder geval gaan slapen met de wetenschap dat die deur veilig dicht kon. Het slot werkte daarna zo goed dat ik, ongeveer een week later, voor de deur stonden er gewoon niet meer in kwam met de sleutel.
Wat ik de laatste twee weken nog meer gedaan heb, is het afmaken van het project en afscheid nemen van iedereen. De laatste dinsdag was ik jarig, maar ik heb me niet erg jarig gevoeld omdat het hele beeld van warmte en zon niet in overeenstemming was met het normale winterweer in Nederland wat ik gewend ben. Toch heb ik een leuke dag gehad en heb ik overigens weer aan het strand gelegen en ben ik uit eten geweest. Volgens mij lijkt het nu net of ik niks anders heb gedaan dan naar het strand gaan, maar dat valt reuze mee!
Die dag erna hebben we ons afscheidsfeest gegeven. We hadden ongeveer 60 mensen uitgenodigd en het was best spannend hoeveel mensen er uiteindelijk zouden komen. Aan de ene kant konden het er 20 zijn, omdat Gambianen meestal niet afzeggen als ze niet komen of het zouden er 120 zijn omdat ze vaak ook andere mensen meenemen zonder het te vragen. Uiteindelijk kwamen alleen alle mensen die we uitgenodigd hadden en de meesten nog niet eens zo heel veel te laat. Het was een erg gezellige en geslaagde avond geworden, een mooie manier om afscheid te kunnen nemen van iedereen.
Het naar huis gaan moest er die vrijdag toch echt van komen. We vlogen om half 3, bij jullie half 4, terug naar Nederland met een korte tussenstop om te tanken. Om kwart voor 11 waren we geland en konden we allemaal onze koffer ophalen en op weg gaan naar ons eigen vertrouwde bedje.
Ik kijk terug op een bijzondere ervaring die ik niet snel meer vergeet!
Groetjes,
Susan
Inmiddels ben ik al weer thuis, veilig en wel aangekomen afgelopen vrijdagavond. Ik heb erg veel te doen gehad en er is erg veel gebeurt sinds de laatste keer dat ik een verslag heb geplaatst.
Laat ik beginnen bij oud en nieuw, want volgens mij was ik daar gebleven. We hadden een hotelovernachting in het jaliba hotel geboekt, prima kamers met helaas een koude douche. We hadden ons net zo verheugd op een warme douche.. Maar goed, daar was overheen te komen omdat we een mooie avond tegemoet zouden gaan en we hadden al lekker de hele middag bij het zwembad gelegen. ' s avonds zijn we eerst uit eten geweest en daarna de Senegambia strip op gegaan, wat ook echt weer een heel aparte ervaring was. Heel veel locals mogen de straat niet in, dus aan het begin van de straat stonden dranghekken met heel veel agenten en een enorme groep mensen die er allemaal niet in mochten. Wij, als blanken, mochten natuurlijk gewoon doorlopen, wat best wel een gek gevoel gaf en Mamadi en Joseph mochten gelukkig ook mee omdat ze bij ons hoorden. We hebben vuurwerk gekeken op het strand wat al iets voor 12 uur begon, de exacte tijd doet er toch niet toe daar. Daarna zijn we uit geweest tot we (alleen Mirjam en ik waren nog over) konden aanschuiven bij het ontbijtbuffet wat op Gambiaanse tijd 7 uur begon. Om half 9 lagen we eindelijk in bed!
Diezelfde dag ben ik naar het Palm Beach hotel gegaan, met het goede vooruitzicht te kunnen gaan genieten van 10 dagen vakantie! Mijn ouders waren me komen opzoeken, ze waren al voor kerst aangekomen, maar zo lang kon ik helaas geen vrij nemen. Ik heb 10 hele leuke dagen gehad waarin we veel gezien en gedaan hebben. Ik had mijn ouders al eerder Brikama laten zien, toen waren ze naar me toe gekomen met de gele taxi, maar nu konden we gaan reizen met het openbaar vervoer. We hebben in een bushtaxi gezeten waarvan het bankje steeds verder voorover zakte, in eentje waarbij je door de bodem de grond onder je kon zien en we hebben op plekken gestaan waar het heel lang duurde voordat we weg reden of dat we niet weg kwamen omdat er helemaal niks meer reed. Reizen in Gambia met het OV duurt best lang, dus heel veel konden we niet doen op een dag, maar omdat mijn ouders er 3 weken waren hadden we ook geen haast. Er waren nog heel wat dagen over om lekker aan het strand te liggen en te genieten van de zon (om jullie toch nog even jaloers te maken).
Nadat mijn ouders weer vertrokken waren en ik weer in Brikama was, is er iets vervelends gebeurt wat onze laatste twee weken wel wat minder leuk heeft gemaakt. Op zaterdag nacht is er iemand over onze muur geklommen en binnengekomen via de achterdeur op het moment dat wij sliepen. Er zijn heel wat spullen gestolen van Mirjam en mij. Helaas zat ook mijn laptop daarbij, waardoor ik zo goed als alles van 3,5 jaar studie kwijt ben. Diezelfde dag gelijk aangifte gaan doen op het politiebureau. Dat kunnen we ook weer bij onze ervaringen optellen, want bijzonder was het wel. Het politiebureau zag er heel vervallen uit, van de meeste agenten wisten we waarschijnlijk niet eens dat het agenten waren omdat ze niet in uniform liepen en half lagen te slapen achter de balie. Achter het politiebureau stonden ook allemaal bushtaxis, een koe en andere rommel. Aan de rechter kant zat een gangetje met traliedeuren waar tussen wat mensen opgesloten zaten, het was gewoon een grote chaos. Het meest opmerkelijke vond ik wel dat we het vervoer voor de agenten moesten regelen die bij ons thuis wouden kijken naar de inbraaksporen. Gelukkig waren we met onze buurman, die een eigen auto heeft, dus met z'n vieren op de achterbank gepropt en weer op huis aan. Nadat de agenten wat rondgedwaald hadden in ons huis en wij voor de honderdste keer opgeschreven hadden wat er allemaal weg was, konden er we terug naar het politiebureau om de aangifte af te ronden. Onze buurman was in de auto ook gewoon aan het bellen, terwijl dat verboden is. Ik vind dat wel lef hebben met twee agenten bij je in de auto. Op het politiebureau is vervolgens een verklaring opgesteld en konden we naar huis om eindelijk te ontbijten om iets van half 3 's middags. Daarna werd onze deur nog meegenomen om het slot te vervangen, want er waren ook sleutels gestolen. Ze tillen gewoon de hele deur er uit en brengen hem dan naar iemand die er even een nieuw slot aan vast last. Gelukkig waren er maar twee pogingen nodig om slot er goed aan te krijgen en konden we die avond in ieder geval gaan slapen met de wetenschap dat die deur veilig dicht kon. Het slot werkte daarna zo goed dat ik, ongeveer een week later, voor de deur stonden er gewoon niet meer in kwam met de sleutel.
Wat ik de laatste twee weken nog meer gedaan heb, is het afmaken van het project en afscheid nemen van iedereen. De laatste dinsdag was ik jarig, maar ik heb me niet erg jarig gevoeld omdat het hele beeld van warmte en zon niet in overeenstemming was met het normale winterweer in Nederland wat ik gewend ben. Toch heb ik een leuke dag gehad en heb ik overigens weer aan het strand gelegen en ben ik uit eten geweest. Volgens mij lijkt het nu net of ik niks anders heb gedaan dan naar het strand gaan, maar dat valt reuze mee!
Die dag erna hebben we ons afscheidsfeest gegeven. We hadden ongeveer 60 mensen uitgenodigd en het was best spannend hoeveel mensen er uiteindelijk zouden komen. Aan de ene kant konden het er 20 zijn, omdat Gambianen meestal niet afzeggen als ze niet komen of het zouden er 120 zijn omdat ze vaak ook andere mensen meenemen zonder het te vragen. Uiteindelijk kwamen alleen alle mensen die we uitgenodigd hadden en de meesten nog niet eens zo heel veel te laat. Het was een erg gezellige en geslaagde avond geworden, een mooie manier om afscheid te kunnen nemen van iedereen.
Het naar huis gaan moest er die vrijdag toch echt van komen. We vlogen om half 3, bij jullie half 4, terug naar Nederland met een korte tussenstop om te tanken. Om kwart voor 11 waren we geland en konden we allemaal onze koffer ophalen en op weg gaan naar ons eigen vertrouwde bedje.
Ik kijk terug op een bijzondere ervaring die ik niet snel meer vergeet!
Groetjes,
Susan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
